Romblon
Romblon is een eiland in de centraal gelegen eilandengroep Visayas. Het is helemaal niet toeristisch maar ik had het al vaak zien voorbijkomen op foto's van onderwaterfotografen. Je kan er namelijk heel speciale critters terugvinden die op andere plaatsen niet of erg moeilijk te vinden zijn. We keken er dus erg naar uit om hier te gaan duiken. Op 3u rijden van Manilla kan je in Batangas een nachtferry nemen naar het eiland. Drie maal per week vaart 2GO travel ernaartoe. Dit is de beste ferrymaatschappij in het land. We hadden een hut van 4 personen geboekt. We hadden er wat schrik van en dachten geen oog dicht te doen maar we hebben geslapen als een roosje! Een aanrader, die ferry.
Aangezien ons duikresort volzet was zijn we eerst nog 2 nachten op een nabij gelegen eilandje verbleven, Alad genaamd. Het was een heel mooi eco-resort. Heel vaak hebben we nog niet in zo'n eco verblijf verbleven. Geen airco, geen warm water en een 'droog' toilet, waar je je geloste lading met houtschilfers toedekt. Het systeem werkte maar ik was toch blij dat we geen diarree hadden! Het resort lag aan een klein privéstrandje met niemand anders in de buurt. We hebben er gesnorkeld en ook 1 duik gedaan op het huisrif. Dit was het zicht vanuit ons hutje.
De zonsondergang was elke keer genieten. De rechterrots heeft de vorm van een hoofd.
Maar dan was het tijd voor het echte werk. We logeerden in The Three P Holiday & Dive Resort, gerund door Peter, Patrick en Philipp, 3 Duitse broers. Hun moeder was van Romblon afkomstig en vanaf 2009 zijn ze er hun duikresort gestart. Het zijn ook zij die de speciale 'critters' in de wateren van Romblon ontdekt hebben. Ze zijn lang de enigste specialisten in de omgeving geweest maar daar komt binnenkort verandering in want er zijn 2 nieuwe duikresorts op komst. Het zal zeker niet ten goede komen van de speciale beestjes, hopelijk zijn ze nog lang te bezichtigen.
Een heel bijzondere beestje waar we naar op zoek gingen is de Phantom of Gost nudibranch, de Melibe Colemani. Hij bestaat precies uit draadjes en je kan er doorheen kijken. De orgaantjes kan je ook zien zitten en zijn oogjes lijken in de 'lucht' te zweven . Echt heel speciaal. Romblon is bij mijn weten zowat de enige plek op aarde waar je ze 'makkelijk' kan zien.
Zo'n beestje is op zich al heel bijzonder, maar als je er dan nog een exemplaar met eitjes ziet, maken we nog een extra vreugdedansje.
Je hebt er ook de 4 verschillende Butterfly sea slugs of vlinder naaktslakken die op andere plaatsen erg moeilijk te vinden zijn.
Deze Cyerce Nigra of tijger zeeslak is bijna altijd in beweging en het is daarom geen sinecure om hem goed in beeld te krijgen. Op de video zit hij in het begin even stil maar dan kan je zijn snel slakkengangetje zien.
Nog zo'n Cyerce die we nog nooit gezien hadden is de Bourbonica. De twee zwarte puntjes op het hoofd van de bourbonica zijn de oogjes en maken het beestje extra schattig.
Dan heb je er nog de Cyerce Sp., ook nog nooit gezien. Ons geluk kon dus niet op! So cute! Ook hier zijn zijn oogjes erg goed zichtbaar.
De Cyerce elegans hadden we enkele weken voordien al gezien in Bali maar deze beestjes word je nooit moe.
De Braun’s Pughead Pipefish is ook nog zo'n bizar wezentje die we voordien enkel op foto gezien hadden. Hij verstopt zich in het hard koraal, maar dankzij onze gids hebben we er toch een glimp van op kunnen vangen.
Nog zo'n apart geval dat we nog nooit met eigen ogen hadden gezien is de psychedelic batwing slug.
En wat vind je van deze dragon shrimp? Een rood en een groen exemplaar.
Het garnaaltje Humpback soft coral shrimp is perfect gecamoufleerd tussen de poliepen in het zachte koraal.
Kan je hier de beestjes terugvinden?
Deze garnaal is een kermisgarnaal want hij heeft een gele 'flosh' op het einde van zijn staart. 😃
Toen onze gids onderstaande aanduidde was hij vooral naar het wit aan het wijzen. Dat zijn eitjes van een naaktslak. Het is pas achteraf op de foto dat ik zag dat dat paars ding ook een naaktslak is!
We zijn dan ook nog enkele nudibranches tegengekomen die erg veel op koraal lijken.
Dit is een mooi voorbeeld van de voedselketen: eten of gegeten worden! Het arm visje leefde nog...
We hebben er ook een nachtduik gedaan. Allé, ze noemen het zo omdat het donker is als je duikt maar eigenlijk vertrek je na zonsondergang. We zijn niet zo een voorstander van nachtduiken omdat het meer gedoe is. Ik kom handen tekort met mijn camera in de hand, dan nog een duiklamp en dan moet je ook nog steeds je diepte en zuurstof checken. Ook kan je elkaar wat moeilijker vinden want wie is welk licht enz... Maar waarom al die 'ellende' dan ondergaan? Wel, als het donker is komen allerlei andere dieren tevoorschijn. In Romblon zijn de 'sashimi' garnaaltjes een 'must see'. Ze zijn vrij makkelijk te spotten bij gebruik van ultraviolet licht, want dan lichten ze op in het donker.
Hier nog meer foto's van de nachtduik.
En hierbij nog enkele andere aparte of gewoon mooie exemplaren.
Wat ze er niet zo vaak zien is de flamboyant cuttlefish. Deze inktvis is erg giftig en laat dit dan ook zien door met zijn kleuren te showen.
Er waren ook heel wat hengelaarsvissen in alle kleuren te aanschouwen. Het ultieme moment voor een foto ervan te nemen is wanneer hij zijn bek helemaal openspert, wat trouwens niet vaak gebeurd. Wat nog minder vaak gebeurd is dat Stef een foto neemt. Net op het moment dat ik achter de hengelaarvis hang doet hij zijn bek open. Je ziet dan ook aan mijn ogen de consternatie en ook de angst dat Stef het mooie moment niet vastlegt. Goed geprobeerd Stef! 😅
Ook hier mochten de zonsondergangen er weer zijn. Het resort ligt aan een mangrove. Moest je het er niet meer zien zitten, de strop hangt klaar...
Romblon is zeker ook een mooi eiland. Je hebt er het befaamde Bonbon beach. Bij laagtij wordt het strand door een witte zandstrook verbonden met het tegenoverliggend eilandje. De getijden veranderen er elke dag, dus het is moeilijk om er te zijn bij laag water maar gelukkig hebben we er 1 duikinterval (1u rust tussen de duiken) mogen doen.
We hebben steeds gedoken met André, een Duitser en Ann, een Thaïse, die beiden in Hongkong werken. Cyriel, helemaal rechts op de foto, was onze duikgids. Mijn excuses dat het water naar links wegloopt... 😂
Dit is nog een surface interval op een andere plaats. In de verte kan je ons zien zitten....
Om ook nog wat van Romblon te zien hebben we nog 3 extra nachten gelogeerd op een ander adres, opnieuw bij een Fransman die een Filipijnse aan de haak had geslagen. Hij was er 72, zij 36... Zelfs wij vinden dat er over! 😉 Het was wel een verblijf met een uiterst persoonlijke touch. Je had er een prachtig uitzicht op de zee. We hebben er ook een witte zeearend en heel wat ijsvogels gespot. Het ontbijt was op het terras en 's avonds dineerden we allemaal samen in hun living op een mooi gedekte tafel. De gastheer Eric was een muzikant en we kregen dan ook elke avond een privéconcert, of we dat nu wilden of niet. Ook hier waren de zonsondergangen erg romantisch...
Ene Fransman is gene Fransman als hij geen petanquebaan heeft. De laatste avond hebben dan ook een wedstrijdje gedaan met 3 teams: België, Frankrijk en de Filipijnen. En wie heeft er gewonnen? België!!! De Fransen zijn als laatste geëindigd! Eric was er niet blij mee, al zeker niet dat we Ricard op zijn kosten mochten drinken. Een lekker Ann Nijs drankje. Mmm...
Maar in Romblon kan je niet alleen duiken. Het is er ideaal om met een brommertje het eiland te verkennen. Je passeert er vele kleine, authentieke dorpjes waar er ook nog veel armoede is. Velen wonen er nog in hutjes. De hutjes staan vaak op een idylische locatie aan het strand, omgeven door palmbomen, maar het leven is er keihard. Toch zijn de mensen er supervriendelijk en je hebt er nooit een onveilig gevoel.
Romblon is ook de marmer hoofdstad van de Filipijnen. Langs de weg vind je op vele plaatsen werkplaatsen waar ze met velen in erg slechte arbeidsomstandigheden op het marmer zitten te hameren, slijpen of polijsten. De teenslippers zijn er nog niet vervangen door veiligheidsschoenen, om van de rest nog maar te zwijgen. Je wilt niet weten wat zij verdienen op een maand. Het voelde een beetje raar om er als ramptoerist foto's te nemen, maar ze vonden het geen probleem en poseerden zelfs voor de camera. Het laat ons weer beseffen wat een gelukzakken we zijn dat we in België zijn geboren...
Ook indrukwekkend was de manier waarop ze met een grote slijpschijf schijven van een grote blok marmer aan het maken waren. Ook hier was de veiligheid weer ver te zoeken. Als de schijf bijna op het einde was moesten 2 mannen het blad marmer tegenhouden. Maar ze leken erg trots op hun werk.
Onderweg zijn we ook gestopt aan een resort dat helemaal leeg leek. We hebben er geluncht maar de menukaart was niet op Westerse toeristen voorzien. Het werd dus rijst met gefrituurde kip en een verse kokosnoot uit de boom...
Romblon was echt een voltreffer voor ons. Het duiken was nog beter dan verwacht en buiten de duikers zijn er zo goed als geen andere toeristen. Zo hebben we het graag!
We hadden nog 2 weken te besteden vooraleer we voor Kerstmis naar België zouden vliegen. Waar zouden we naartoe gaan? Wat een luxeprobleem. We wilden ons niet teveel meer verplaatsen dus werd het 2 weken Palawan.
Palawan
Palawan wordt beschouwd als het mooiste eiland van de Filipijnen en dat zegt nogal wat want het land bestaat uit meer dan 7.000 eilanden. De eilanden rondom Palawan, wat er al meer dan duizend zijn, zijn van ongekende schoonheid. Google ‘Palawan’ en je ziet de meest schitterende foto’s voorbij komen. Azuurblauw water, hagelwitte stranden, palmbomen en hangmatjes zijn hier allemaal aanwezig voor een echte ‘chill vakantie’, als je internet moet geloven.
Puerto Princessa
Vanuit Romblon namen we opnieuw de nachtferry naar Batangas, dan een taxi naar de luchthaven van Manilla, om van daaruit naar de hoofdstad van Palawan, Puerto Princessa, te vliegen. Hier hebben we 3 nachten gelogeerd om uit te zoeken wat we voor de rest van de tijd zouden doen op het eiland. We hadden er een toeristen informatie verwacht maar die was er nergens te bekennen. Enkel reisbureaus die tours verkochten. In het stadje zelf is er eigenlijk ook niet veel te zien. Je hebt er een soort boulevard waar er 's avonds eetstandjes zijn met allerlei viswaren. Van daaruit kan je langs de kathedraal wandelen, maar dan heb je het al zowat gehad. Buiten de kerstsfeer, want die was overal nadrukkelijk aanwezig. Heel de maand december wordt dit uitbundig gevierd. Ik denk dat we in de Filipijnen kerstbomen gezien hebben in elk mogelijke vorm.
El Nido
De topbestemming op het eiland is El Nido in het noorden. Voor een 8 EUR kan je met een minibusje een 5-urenrit scoren naar het paradijs. De weg ernaartoe was tot onze grote verbazing erg goed. Op sommige plekken zijn ze zelfs een 6-vaksbaan aan het aanleggen. Voor wie of voor wat, dat is ons wel niet duidelijk geworden...
Wat ons bij aankomst wel al snel duidelijk werd is dat El Nido uit zijn voegen aan het barsten is. Het wordt meer en meer populair en er worden erg veel hotels bijgebouwd. Het positieve is dat er heel leuke en lekkere restaurantjes zijn, wat we erg belangrijk vinden.
Maar het dorp is niet de reden dat je naar hier komt. De indrukwekkende omgeving is dat wel. El Nido wordt omringd door honderde tropische, verlaten eilandjes waarvan de een nog mooier is dan de ander. Het ligt in de Bacuit Bay die omringd wordt door kristal helder water en met jungle bedekte kliffen. El Nido kenmerkt zich door de kalkstenen rotsen die uit het water rijzen, een beetje zoals Halong Bay in Vietnam, maar dan mooier. Er zijn verschillende tours per boot te boeken om de eilandjes te verkennen. Ons hotel ligt aan het strand met zicht op de baai waar alle boten in de ochtend vertrekken. Al na de eerste ochtend wordt het ons duidelijk dat het massatoerisme is. Honderden bootjes vertrekken tussen 8 en 10u in de ochtend, de meesten volgestouwd met toeristen. Dit was het zicht vanaf het terras van het hotel waar we ontbeten.
We hebben daarom enkele dagen de tijd genomen om te kijken hoe we de omgeving het best gingen verkennen. Eerst hebben we een dag een brommertje gehuurd om naar het Nacpan strand te gaan. Op internet kan je onderstaande foto van het strand terugvinden. Ondertussen is het strand door heel wat meer mensen ontdekt maar het blijft een mooi strand, waar je nu een ligzetel kan huren en iets kan eten. Wij klagen niet.
Via de 'brommertjesman' heeft Stef ook een privéboot geregeld om de eilandjes te verkennen. De truc is om zo vroeg mogelijk te vertrekken om de massa voor te zijn. En zo geschiede, om 7u15 vertrokken we als eerste met een 3-koppige bemanning om tour A en een gedeelte van C te ontdekken.
De eerste stop was aan de Big Lagoon. Je kan er enkel in per kayak of al zwemmend. Wij kozen voor de kayak en waren er als eerste. Zalig. Het water is er kristelhelder en de combinatie met tropisch groen op de kalkstenen rotsen maakt het plaatje perfect. Een extra bonus was een heel mooie ijsvogel met een oranje snavel die een paar keer voorbij vloog. Ik voeg ook enkele luchtfoto's van Mr Google toe, zodat je een beter zicht hebt op het paradijs.
Je dient eerst door een gat te kruipen om de lagoon te bereiken.
Secret beach hebben we ook gevonden. Je moet ervoor wel eerst door een gat zwemmen. Dat was echt geen makkie want er waren vrij hoge golven en voorbij het gat is het snel ondiep en vol met scherpe rotspunten. Als een golf je dan meepakt en je schuurt over die rotsen, dan kan je mooi velletje er ook wel eens achterblijven. Gelukkig waren er nog andere gidsen die iedereen op het droge hielpen. Ik ben er wel in een zeeëgel getrapt; 1 pin ging door mijn schoen in mijn voet maar na wat peuteren was dat ook alweer verholpen.
Aan de Matinloc shrine kregen we eerst een muzikaal intermezzo waarbij onze gids 'I wanna wish you a merry Christmas' ten berde bracht.
De laatste stop was helicopter eiland. Het heeft een mooi strand en het eiland heeft van ver de vorm van een helicopter.
En zo zat ons bootuitstapje erop. Het is echt wel een aanrader om een privé bootje in te huren en voor de grote meute te vertrekken.
Een ander leuk strand in de buurt is Lio beach, vlak naast de luchthaven van El Nido. Er is daar pas een groot resort gebouwd en er zijn ook heel wat mooie restaurantjes aanwezig. Alleen het grote volk is er nog niet, wat het dus heel aangenaam maakte. Je hebt er ook enkele gratis ligbedden en zelfs een gratis shuttle die je van El Nido naar het strand brengt in 15 min. We zijn er 3 maal in de late namiddag naartoe gegaan om er in aangename temperatuur naar de zonsondergang te kijken.
En zo zat onze laatste trip van het jaar er alweer op. De feestdagen in België zijn ondertussen ook alweer voorbij. Wij beginnen ons stilletjes aan terug voor te bereiden op de volgende trip die eind van de week van start gaat. Maar hierover meer in een korte volgende post.
Een geweldig 2019 gewenst met een goede gezondheid! xxx
